با کاهش هزینه های خوراک، بهبود راندمان و سودآوری در پرورش طیور بدست خواهد آمد. برای رسیدن به این هدف می توان از راهکارهای مناسب در خوراک دهی و مدیریت فارم استفاده نمود. تهیه مواد اولیه، مدیریت آن و روش های تولید فاکتورهای تعیین کننده برای این هدف هستند. معمولاً مصرف خوراک در جوجه های گوشتی نامحدود بوده و تا زمانیکه انرژی مورد نیاز پرنده تامین نشود به خوردن ادامه داده و این مسئله با افزایش وزن آنها در مدت کوتاه همراه است. در طی سالهای اخیر کوتاه شدن زمان خوراک دهی از نظر اقتصادی اهمیت زیادی یافته است. پرنده ها در روز 4 الی 6 بار تغذیه شده و بعد از اتمام خوراک به مدت یک ساعت یا کمتر بدون خوراک باقی می مانند. این مسئله از دو جنبه اهمیت دارد: اول اینکه موجب تحریک مکانیکی مصرف خوراک شده و دوماً بدون خوراک پرنده آرام بوده و در نتیجه نیاز نگهداری کاهش و استفاده از خوراک بهبود می یابد.

استفاده از اسیدهای آلی سنتتیک

پروتئین از مواد مغذی بسیار مهم و گران در جیره های خوراکی می باشد. اما تهیه منابع پروتئین در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری با مشکلات عدیده ای همراه است. بنابراین تغذیه دانان باید در فرمولاسیون علاوه بر در نظر گرفتن پروتئین در جیره، بهبود عملکرد و کاهش هزینه خوراک را نیز در نظر داشته باشند . میزان پروتئین در مرغان تخمگذار 16 یا 17 درصد می باشد. این اختلاف در جیره های حاوی ذرت و کنجاله سویا با افزودن 3درصد سویای بیشتر ( 44 درصد پروتئین) ایجاد می شود. افزایش پروتئین موجب افزایش 025/0 درصد لیزین و و متیونین می شود. خوشبختانه استفاده از اسیدهای آمینه سنتتیک علاوه بر مزایای بیوتکنولوژی، مزایای اقتصادی نیز به همراه خواهد داشت.

کنترل ضایعات خوراک

در اغلب اوقات، مصرف بالای خوراک برای پرورش دهنده مشکلاتی به همراه دارد ولی هدر رفت و از بین رفتن خوراک نیز می تواند مشکلات زیادی ایجاد نماید. این ضایعات ممکن است بسته به شرایط و مدیریت فارم به 5 گرم به ازای هر پرنده برسد

• دانخوری های خوراک: در بسیاری از فارم های پرورش، پرنده ها از دانخوری های با ارتفاع بلند ( جنس فلز گالوانیزه) خوراک می خورند. اگر چه این نوع دانخوری به دلیل هزینه پایین و مقاومت بالا در برابر صدمات فیزیکی بیشتر مورد توجه هستند اما به دلیل ٢ ضایعات زیاد، مشکلات جدی ایجاد می کنند. برای کاهش این مشکلات می توان بجای تراف های گالوانیزه، از دانخوری های سینی یا سیستم خوراک دهی زنجیری استفاده نمود.
• تنظیم سطح خوراک در فیدر بهتر است فیدرها بیش از حد پر نشوند تا ضایعات به حداقل خود برسد

• ضایعاتی که از دهان می افتد: پرنده در اولین نوک زدن نمی تواند خوراک را مصرف نموده و معمولاً خوراک روی بستر افتاده و با مواد بستر مخلوط می شود. با ایجاد راهکارهایی برای کاهش ضایعات خوراک، مشکلاتی مثل کانیبالیسم و سایر عادات نادرست نیز کاهش خواهد یافت. نتیجه این هدر رفت خوراک در جدول 2 نشان داده شده است. اما این نتایج نیز ممکن است خود به متغیرهایی مثل سن، اندازه دان، سختی خوراک، دما و غیره بستگی داشته باشد.

• کنترل جوندگان: وجود جوندگان در فارم طیور معمولاً جزو مشکلاتی است که تمام پرورش دهندگان با آن درگیر هستند. به راحتی 50 موش صحرایی می توانند چند تن خوراک در سال را از بین ببرند بنابراین باید به این مسئله توجه جدی نمود
• ضایعات خوراک: ایجاد ضایعات در خوراک و رشد قارچ از جمله مواردی است که موجب هدر رفتن خوراک می گردد. چنین مشکلاتی اغلب در خوراک هایی بوجود می آید که بطور مناسب فرآوری نشده اند. این مسئله در مناطق گرمسیری با آب و هوای گرم و مرطوب به دلیل شرایط مناسب برای رشد قارچ بوجود می آید. استفاده از ترکیباتی مثل سیلیکات سدیم، کلسیم و آلومینیوم به میزان 5/0 درصد، می تواند بطور موثری از رشد قارچ و فاسد شدن خوراک جلوگیری نماید. برای انبار کردن مواد خوراکی، می توان آنها را در سیلو نگهداری نمود تا هم از فساد و همچنین از حمله جوندگان و پرندگان وحشی محافظت نمود.